Mi skribis la jenan en Esperanto. Je tiu projekto, mi ne volas ke, mi verkas unue angle, kaj poste tradukas esperante. La rezultoj estis, ĝis nun, interesaj! Tiu verkaĵeto ŝajnas iom sentimentala, mola; sed ne malbone! Eble mi simple ne ankoraŭ kutimas esprimi sin fremdlingve. Kion vi pensas? Cetere, se vi ŝatus verki ion por mia revueto, vi ne bezonas skribi unue esperante, kiel mi. Vi povas verki per via denasklingvo, kaj poste traduki esperante, laŭvole. Cetere #2: Mi ne ankoraŭ decidis ĉu mi eldonos ĉi tiun kaj la alian verkaĵetoj. Nun, ĝuu!
Januaron ŝin mi trovis,
Februaron amindumis.
Marton ja ŝi enamiĝis,
Aprilon, ŝi senvestiĝis.
Majon, ventro ŝia ŝvelis,
Junion ho, ni kverelis.
Julion, genue petis,
Aŭguston ni unuiĝis.
Septembron, mi maltrankvilis,
Oktobron, nomon decidis.
Novembron, ŝi manĝis, sidis.
Decembron, ŝi ektimiĝis...
Sed la nova jaro venis,
Filino sane naskiĝis.
Aliaj zorgoj foriris.
(Kvar kilogramojn ŝi pezis).
